Jego matka, Tsering Drolma, pochodziła z rodziny jego poprzedniego wcielenia. Łączyła ją silna więź z bratem, który zanim zmarł w młodym wieku powiedział jej, żeby się martwiła, ponieważ już wkrótce znów się spotkają. Gdy rodzina, pewna jego rychłego powrotu, była przepełniona radością, Tsering Drolma urodziła drugiego syna. W czasie jej ciąży było widocznych wiele znaków, a po narodzinach dziecko zostało szybko rozpoznane jako prawdziwa reinkarnacja Patrula Rinpocze.

Członkowie rodziny nie mieli wątpliwości co do powrotu jej brata, jednak obawiali się o jego dobro i przyszłość. Zatem w porozumieniu z wieloma lamami postanowili nie upubliczniać wiadomości o nowej inkarnacji, biorąc pod uwagę wiele przeszkód, z jakimi borykały się poprzednie. Dlatego też został on rozpoznany jako prawdziwa reinkarnacja Dzogcziena Patrula Rinpocze przez; J.H. Mindrollinga Triczena Rinpocze i J.Ś. Dzogcziena Rinpocze, znacznie później .

Jako młody chłopiec często wypasał w surowym i bezlitosnym tybetańskim klimacie setki jaków. Zmuszony był do samotnego stawiania czoła trudom, nie mając odpowiedniego ubrania i śpiąc na dworze . Jego jedynym towarzystwem było stado jaków i wyjące nocą dzikie wilki.

Pewnego razu spadł z konia prosto w przepaść. Kiedy koziołkując, toczył się ku makabrycznemu końcowi, w ostatniej chwili udało mu się chwycić gałęzi drzewa, które uratowało mu życie.

Takie wydarzenia i Jego otoczenie w czasach młodości niewątpliwie miały wpływ na i tak już nieustraszony i pełny determinacji umysł.

Uwidoczniała się nie tylko siła jego ciała, ale także wcześnie stało się jasnym, że także jego umysł jest dojrzały i przepełniony Dharmą. Okazywanie wielkiego współczucia przyjaciołom i rodzinie sprawiło, że był kochany i ceniony przez tych, którzy go spotykali. Ponadto okazywał wielką miłość i przywiązanie do zwierząt znajdujących się pod jego opieką.

Wyróżniał się tym, że nie jadł mięsa, jednego z głównych źródeł pożywienia nomadów w Tybcie, którzy nie mają tam prawie nic innego do jedzenia

Klasztor Dzogczien

Został wyświęcony na mnicha przez Choktrüla Drukpę Kuczunga Rinpocze, inkarnację słynnego lamy szalonej mądrości – Drukpy Künleja, od którego otrzymał liczne nauki i przekazy.

Choć z punktu widzenia tybetańskiej tradycji wstąpił do klasztoru w stosunkowo późnym wieku, szybko osiągnął mistrzostwo we wszystkich przedmiotach i stał się “synem serca” swoich nauczycieli. .

Z pozoru bez wysiłku, jakby znał już tę sztukę na pamięć, opanował śpiew, rytualny taniec i muzykę, malowanie masek i tanek, tworzenie mandali, wykonywanie torm oraz recytację.

Do dziś możemy spotkać Patrula Rinpocze pracującego z użyciem elektronarzędzi, kierującego maszynami i wykonujego prace budowlane. Podczas prac w swoich ośrodkach Dharmy na całym świecie, nawet uczniowie o połowę młodsi mają problemy z dotrzymaniem mu kroku. Patrul Rinpocze uczy nie tylko mówiąc o działaniu bodhisattwów, ale także przekłada te słowa na czyny.

Po sześciu latach spędzonych w klasztorze Dzogczien przeniósł się na studia wyższe na Uniwersytecie Dzogczien Śri Siṃha. Tu studiował pod okiem wielu wielkich erudytów.

Byli wśród nich Khenczien Deczien Namdröl, Kjabdzie Dzogczien Rinpocze, Choktrül Drukpa Künlej Rinpocze, Choktrül Pema Kalzang Rinpocze, Choktrul Tokden Tülku Rinpocze, Khenczien Dawai Özer, Khenczien Pema Tsełang, Khenczien Künang Özer i Khandro Dasal Łangmo, reinkarnacja Draku Lösal Łangmo, wszyscy oni przekazali mu głęboki i ogromny skarbiec nauk Buddy. Ukończył intensywny program wyższych studiów buddyjskich w ciągu zaledwie kilku lat. Na koniec studiów otrzymał od nauczycieli wszelkie należne wyróżnienia i tytuły Khenpo i Dordże Lopöna.

Później przez cztery lata nauczał jako Khenpo w klasztorze Drupong Dzogczien w południowych Indiach. Założył centrum Dharmy Diamentowego Pojazdu Ningthik. Zdobył rozgłos wśród miejscowej ludności dzięki swoim niezwykłym umiejętnościom w zakresie praktyki poła, przenoszenia świadomości umierających i pomagania ich bliskim. W jego przekazach wzięło udział wiele osób, zarówno ze wspólnot świeckich, jak i osób wyświęconych. Zwrócono się do Niego z prosbą, o pozostanie w zewnętrznej siedzibie klasztoru Dzogczien.

Mindrolling Triczen, będący wtedy głową szkoły Ningma napisał list potwierdzający rozpoznanie. W liście tym określił także praktyki, które należy wykonać w Dzogczien, aby usunąć wszelkie przeszkody w działalności Patrula Rinpocze. Dzogczien Dzigme Lösal Wangpo Rinpocze (obecna inkarnacja Dzogcziena Rinpocze) napisał list z modlitwami aspiracji, aby wszystkie działania Patrula Rinpocze przyniosły korzyść naukom i wszystkim istotom.

J.Ś. Dalajlama XIV napisał w roku 1999 list, w którym potwierdził trafność listu Mindrollinga Triczena Rinpocze.

11 czerwca 2000 r. Kjabdzie Pema Kalzang Rinpocze przeprowadził ceremonię intronizacji w Brukseli, w Belgi. Napisał list, w którym oświadczył, że Ranjak Patrul Rinpocze był jednym z tybetańskich nauczycieli dzogczien. Kjabdzie Pema Kalzang Rinpocze, jako przedstawiciel wszystkich mistrzów dzogczien z doliny Dzogczien, którzy nie byli obecni tego dnia, dokonał intronizacji ze wszystkimi błogosławieństwami.

Działalność Patrula Rinpocze nieustannie rozwija się, powstają ośrodki Semrig, ma on grono oddanych uczniów na całym świecie.

Udziela nauk w tych ośrodkach w Belgii, Bułgarii, Danii, Gruzji, Niemczech, Łotwie, Luksemburgu, Holandii, Polsce, Portugalii, Rosji, Szwecji, Szwajcarii, Ukrainie, Wielkiej Brytanii i Japonii, a także w innych miejscach w Azji.

Patrul Rinpocze kieruje ośrodkami dzogczien, znanymi również jako ośrodki Semrig, pod duchowym nadzorem Kjabdzie Pema Kalzanga Rinpocze i Kjabdzie Zenkara Rinpocze, którzy nadali nazwę pierwszemu ośrodkowi Dzogczien Patrula Rinpocze (Belgia) w 1998 roku.

W Belgii

Kiedy nie podróżuje i nie udziela nauk, Patrul Rinpocze rezyduje w Belgii, na terenie Walonii, gdzie założył ośrodek Dharma City. Założył także Instytut Zangdok Palri, który prowadzi sześcioletni kurs dla praktykujących dzogczien oraz niedyplomowy kurs studiów ogólnobuddyjskich. . Każdego lata w Dharma City uczniowie zarówno z bliska, jak i z daleka, spotykają się na całe tygodnie intensywnych studiów buddyjskich.

W roku 2010 roku miała miejsce inauguracjia świątyni Zangdok Palri w Tybecie. Jest ona położona w dolinie Dzogczien, w pobliżu klasztoru o tej samej nazwie. Świątynia jest częścią dzieła rozpoczętego w Tybecie przez Patrula Rinpocze w roku 2002 – projektu ochrony kultury i religii tybetańskiej.

W roku 2005 w Brukseli w Belgii, Patrul Rinpocze założył Wydawnictwo Wisdom Treasury. Jego celem jest publikowanie tekstów i komentarzy związanych z linią Longczien Ningthik i klasztorem Dzogczien, a także innych tekstów bezpośrednio lub pośrednio związanych z mądrością Buddy.

Ponadto założył Grupę Tłumaczy “Sambhota”, której zadaniem jest zachowanie, tłumaczenie i rozpowszechnianie nauk buddyjskich, zwłaszcza z cyklu Longczien Ningthik. Dzięki temu wiele tych tekstów stało się dostępnych dla osób, które nie potrafią czytać po tybetańsku,dając wszystkim Jego uczniom możliwość studiowania i zrozumienia tych cennych nauk.

Dzogczien Raniak Patrul Rinpocze przejął na siebie całkowitą odpowiedzialność za wydanie “Pism Zebranych Patrula Rinpocze Dzigme Czökji Łangpo” i zapewnił wszelkie sprzyjające warunki do ich publikacji. W roku 2015 przed swoim rdzennym nauczycielem Kjabdzie Zenkarem Rinpocze, wziął na Siebie pełną odpowiedzialność za to zadanie. Po latach ciężkiej pracy efektem była publikacja w roku 2020 nowego “Zbioru Pism Patrula Rinpocze”. To dziewięć tomów, które szczególnie wyróżniają się na tle wcześniejszych, podobnych publikacji.

Angażowanie uczniów

Patrul Rinpocze nie tylko przyniósł nauki Dharmy na Zachód, ale także sprowadził tutaj bogate tradycje i praktyki Dharmy buddyzmu tybetańskiego.

Organizuje drupczeny (wielkie osiągnięcie), intensywne grupowe praktyki określonej sadhany, praktykowanej wielokrotnie przez kilka dni. Tutaj, na Zachodzie mamy możliwość osobistego udziału w tych niesamowitych wydarzeniach, choć w Azji są one najczęściej zarezerwowane tylko dla mnichów. W ich trakcie możemy studiować i wykonywać rytualne praktyki, takie jak; gra na instrumentach, śpiew oraz tworzenie torm i mandali. Dzięki swemu współczującemu przewodnictwu i niezrównanej wiedzy Patrul Rinpocze wykształcił wielu swoich uczniów na chöpönów i umze, umożliwiając im w ten sposób pełne zagłębienie się w praktyce buddyzmu tybetańskiego. Nawet w dzisejszych czasach jest to na Zachodzie rzadkie wydarzenie, i może zakończyć się sukcesem jedynie pod okiem autentycznego nauczyciela i prawdziwego dzierżawcy linii.

Patrul Rinpocze nadal udziela szczegółowych nauk na temat tekstu “Słowa Mistrza Samantabhadry”. Od 2020 roku kursy odbywają się online. Cierpliwie i szczegółowo przerabia ten tekst, wyjaśniając każdy akapit, odpowiadając na pytania i udzielając przekazów. Niestrudzenie obdarzał nas setkami godzin nauk online. Dzięki temu uczniowie na całym świecie, pomimo trwającej pandemii, mieli możliwość pozostania w kontakcie z Nim i z Dharmą To sprawiło, że studiowanie i praktykowanie Dharmy w tych trudnych czasach stało się bardziej odpowiednie niż kiedykolwiek.

Działalność i projekty altruistyczne Patrula Rinpocze są bardzo liczne i każdy z nich zasługuje na osobne przedstawienie. Ich szeroki zakres i zasięg prawdziwie odzwierciedla Patrula Rinpocze i jego zamiar niesienia pełnego miłości współczucia, zrozumienia i wiedzy, do serc wszystkich istot.